Yeme Bozuklukları çocukluk ve özellikle ergenlikte görülebilen oldukça ciddi bir hastalıktır. Yeme Bozuklukları sekiz alt gruba ayrılmıştır. Anoreksiya nervoza, bulimiya nervoza, tıkanırcasına yeme bozukluğu, pika, geri çıkarma bozukluğu, kaçıngan yiyecek alımı bozukluğu, tanımlanmış diğer bir yeme bozukluğu ve tanımlanmamış diğer bir yeme bozukluğu. Yeme Bozuklukları diğer psikiyatrik hastalıklara kıyasla daha yüksek oranda kronikleşme ve olumsuz sonuçlara yol açma eğilimindedir. Yeme bozuklukları 10-14 yaş erken ergenlik döneminde alevlenmektedir, fakat bu yaş grubunda Yeme bozukluğu sıklığı çok düşüktür. Cinsiyete bakıldığında ise kızlarda görülme oranı erkeklere kıyasla %13 daha fazladır.Yeme bozukluklarının nedeni tam bilinmese de gelişimsel, genetik, nörobiyolojik ve psikososyal faktörler üzerinde durulmaktadır. Genetik olarak akrabalarında Yeme Bozukluğu olanların 7-12 kat daha fazla risk taşıdığı ve bu sebeplede genetik faktörlerin ön planda olduğu düşünülmektedir.
Buna ek olarak da kilo ile ilgili dalga geçilme, dış görünüm ile ilgili kıyaslamalar ve zayıf olmakla ilgili sosyal baskılar hastalığın sebeplerine bakıldığında her iki cinsiyette de bozulmuş yeme davranışına neden olmaktadır.
Çocuklarda yeterli gıda alımı ve yeme davranışının oluşturulması sosyal, duygusal, bilişsel ve fiziksel gelişimlerini önemli derecede etkilemektedir.
